فعالیت وبلاگ حسن آباد، گذشته و آینده
قسمت دوم سخنرانی در مجلس رونمایی
سید حسن فاطمی
فرهنگیان حسن آباد
امروز در اداره آموزش و پروش خدمت جناب آقای منصوری ـ رئیس محترم اداره که در این مجلس خدمتشان هستیم ـ عرض کردم: در ابتدای راه اندازی وبلاگ با توجه به اینکه حسن آباد طلاب و روحانیون فراوان دارد، تصور می کردم این قشر بیش از همه کمک کنند اما در عمل تنها چهار پنج نفر از آنان همکاری داشتند. در عوض معلمان و دبیران این شهر بیش از همه همراه ما بودند به گونه ای که حدود هشتاد درصد از یاران ما فرهنگی اند و این برایم قابل پیش بینی نبود.
پس از این قضیه دانستم نام گذاری این قشر به «فرهنگی» دست کم در حسن آباد بجاست و اسم با مسمی همخوانی دارد.

رمز موفقیت
ما در این گام فرهنگی از موفقیت نسبی برخوردار بودیم. چند عامل از عوامل موفقیتمان را یادآوری می کنم. شاید برای کسانی که فعالیت مشابه دارند مفید باشد:
ـ من و آقای محمود صادقی از نظر سلیقه و روحیات بسیار به هم نزدیکیم. بارها پیش آمده که ایشان به من پیام داده که فلان کار را انجام دهیم، در حالی که همین مطلب در ذهن من هم بوده. برای نمونه وقتی مطالب را آماده برای چاپ می کردم، ایشان پیام داد: فلان مقاله را بالا بیاور. جالب اینکه پیش از تماس او این کار را انجام داده بودم.
من و آقامحمود مکمل یکدیگریم و اداره ی دو نفر هماهنگ در پیشبرد کارها بسیار مؤثر است.
ـ ملتزم به رعایت حقوق معنوی همه ی همراهانمان بودیم. هرکس مطلبی در اختیارمان قرار داده، به نام خود او و با عکسش آوردیم. در اینجا بار دیگر از همه ی کسانی که مطلبی به ما می دهند می خواهم که عکسشان را نیز بدهند. این هم باعث تنوع و جاذبه ی وبلاگ است و هم سبب می شود با شخص دیگر اشتباه نشود.
ـ وارد نشدن در نزاعهای محلی یکی دیگر از التزامهای ماست. بعضی انتظار داشتند دعواها برسر زمین و چاه و... را انعکاس دهیم. سعی کردیم آتش بیار معرکه ها نباشیم. نه تنها در نزاعهای محلی بلکه در نزاعهای سیاسی هم وارد نشدیم.
ـ ما به دنبال افراد علاقه مند به اینگونه فعالیتها بودیم و هستیم. می خواهیم کاری کنیم که حسن آبادیها نگاهی ملی به این فعالیت داشته باشند و آن را از خودشان بدانند. اولین گام این بود که نه خودمان بدنبال مسائل مادی باشیم و نه به کسی حق الزحمه ای بپردازیم. این سبب می شود آنانکه نگاه مادی دارند گرد ما نیایند. لذا تاکنون نه ما پولی به هیچ حسن آبادی دادیم و نه کسی از ما چنین درخواستی داشته. دریافت پول در برابر بعضی کارها همه جا مرسوم و منطقی است اما مایلیم این کار استثنا باشد و کسانی با ما باشند که عشق و علاقه به این قبیل فعالیت ها دارند.

کارهای باقی مانده برای جلدهای بعد
بعضی کارها باقی مانده که الان فهرست وار آنچه در نظر دارم می گویم. با این امید که همشهریان گرامی برای چاپ جلد دوم، ما را کمک کنند:
ـ در جلد اول تنها به زندگینامه ی تعدادی اندک از شهیدان دسترسی پیدا کردیم. پرداختن به بقیه ی شهدا باقی مانده.
ـ تکمیل مقاله هایی که در جلد اول به چاپ رسیده یکی دیگر از امور مورد نظر است. مثلا یکی از بهترین مقاله های این جلد، مقاله ی آقای حاج محمد قیصری با عنوان «اولین ها» است. ایشان اولین اجناسی که به حسن آباد آمده در این مقاله گرد آورده از خودکار گرفته تا کامیون. این نوشته از جهات مختلف قابل تکمیل شدن است. ایشان نوشته اولین کامیون را حاج ابوالفضل صادقی خرید. اما مشخص نکرده آیا حاج ابوالفضل هنوز زنده است یا پنجاه سال پیش از دنیا رفته یا صد سال قبل؟ همچنین بسیاری از این افراد برای نسل امروز آشنا هستند اما اگر مشخصه ی دیگر از آنها نیاید پنجاه سال دیگر قابل شناسایی نیستند. چه خوب بود دست کم تاریخ حیات و نام پدر آنها در حدی که امکان دسترسی بود ذکر می شد.
همچنین ممکن است بعضی اولین های دیگر هم باشد که در این مقاله نیامده. جا دارد توسط خود ایشان یا دیگران تکمیل شود.
همینطور ضرب المثلها و واژه های محلی و مقالات دیگر قابل تکمیلند.
ـ اسناد و مدارکی قدیمی داریم که ارزش تاریخی دارند و تصویر آنها نزد آقای محمود صادقی است. جا دارد آنهایی که قدمتی بالای پنجاه سال دارند، تایپ شوند. کسانی که توان خواندن اینگونه خطوط را دارند یا با استفاده از آشنایان با این خطوط، مناسب است متن این اسناد را تایپ کنند تا در جلد بعدی بیاوریم.
ـ همه می دانیم که از عمر زبان محلی حسن آباد، چند سالی بیش باقی نمانده. جا دارد این زبان را برای آیندگان ضبط و ثبت کنیم. یک راه این است که مقاله هایی به فارسی با ترجمه به زبان محلی همراه آوانویسی بنویسیم.
ـ در حسن آباد از قدیم تا کنون سنگ نوشته هایی ارزشمند وجود داشته و دارد که در جاهای گوناگون افتاده اند یا به دیوارها نصبند. به دلیل کم توجهی به مرور از تعداد آنها کاسته می شود. تا وقتی که آنها وجود دارند کسی قدردان نیست اما همینکه مفقود می شوند، افسوس ها شروع می شود.
برای اینکه ارزش این سنگها بیشتر معلوم شود به یک نمونه اشاره می کنم. ده یازده سال پیش، مرحوم حاج میرزا علی محمد صادقی ـ که شخصی بااطلاع بود ـ به من گفت: حسن آباد دویست سال قدمت دارد. امروز با فرزند ایشان آقامحمود در کنار امامزاده، سنگ قبرهای متعدد دیدیم که قدمت آنها به حدود چهارصد سال پیش می رسید و به دنبال نام میت کلمه ی «حسن آبادی» حک شده بود.
در اطراف یکی از این سنگ ها نام دوازده امام(ع) را نوشته بودند که حکایت از تشیع منطقه در آن زمان دارد.
کاش موزه ای برای نگهداری اینها و اشیاء قدیمی دیگر تأسیس می شد. حال که چنین امکانی نیست، دست کم عبارت های این سنگها را چاپ کنیم تا اگر از بین رفتند، عبارت های آنها محفوظ بماند.
خوب است عده ای همت کنند و متن این سنگها را برای ما بنویسند. البته خواندن بیشتر آنها دشوار است و گاه لازم می شود افراد خبره به کار گرفته شوند. اگر کلمه ای اصلا خوانا نبود می توان با سه نقطه مشخص کرد.
ـ نشریاتی محلی در حسن آباد از گذشته و امروز چاپ می شده که هرچند بعضا خوش آب و رنگ نیستند اما گاهی نوشته هایی قابل توجه در لابه لای آنها وجود دارد. اگر این نشریات در اختیارمان قرار گیرند، می توانیم مطالبی که در راستای کتاب ما است، با ذکر مأخذ در مجلدات بعدی بیاوریم.
ادامه دارد......
قسمت اول
قسمت سوم